Dlaczego przy nowych drogach dla rowerów nie ma "pasów" dla pieszych
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach znak D-6 „przejście dla pieszych”
stosuje się w celu oznaczenia miejsca przeznaczonego do przechodzenia pieszych w poprzek drogi. Powierzchnię przejścia stanowi część drogi wyznaczona znakiem poziomym P-10.
Zgodnie z Prawem o ruchu drogowym przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych jest dozwolone, gdy odległość od przejścia przekracza 100 m. Oznacza to konieczność korzystania z wyznaczonych przejść dla pieszych.
W Poznaniu w ramach prowadzonych w ostatnich latach inwestycji realizuje się przejścia sugerowane przez drogi dla rowerów. Są to nieoznakowane, lecz urządzone miejsca przeznaczone do przechodzenia pieszych przez drogę dla rowerów.
Dzięki temu pieszy może legalnie przekraczać drogę dla rowerów w każdym miejscu, przy zachowaniu ostrożności i ustąpieniu pierwszeństwa. Takie rozwiązanie jest zgodne ze Standardami Rowerowymi.
Ministerstwo Infrastruktury opublikowało wytyczne rekomendowane w postaci wzorców i standardów WR-D. Dokument dotyczący projektowania przejść dla pieszych wskazuje, że standardowym rozwiązaniem przejścia dla pieszych przez drogi dla rowerów jest przejście sugerowane. Przejścia sugerowane to nieoznakowane, lecz urządzone, miejsca przeznaczone do przechodzenia pieszych przez jezdnię, drogę dla rowerów lub torowisko tramwajowe. Jest to podstawowy sposób przechodzenia przez DDR. Polega to na obniżeniu krawężników (jeśli takie występują), przerwaniu opaski pomiędzy DDR i chodnikiem, stosowaniu faktur bezpieczeństwa itp. Przejścia typowe z zastosowaniem oznakowania pionowego i poziomego są stosowane w wyjątkowych sytuacjach. Stosuje się wtedy pełne oznakowanie pionowe i poziome.
Zastosowane przejść sugerowanych ma jeszcze jedną zaletę. Minimalizuje ilość znaków pionowych, które nie zakłócają przestrzeni na chodnikach przy drogach dla rowerów (muszą być montowane z uwzględnieniem odległości od przejścia i skrajni od drogi dla rowerów). Oprócz łatwiejszego poruszania się, brak przeszkód ułatwia utrzymanie zimowe.
